کارایی نشان می دهد که سازمان چگونه از منابع خود در راستای تولید نسبت به بهترین عملکرد در مقطعی از زمان استفاده کرده است. یکی از مهم ترین شاخص های بررسی عملکرد شرکت ها کارایی است، پیش بینی کارایی شرکت های بورس اوراق بهادار و شناسایی عوامل مؤثر بر کارایی شرکت ضرورتی است که در این پژوهش به آن پرداخته شد. به طوری که این تحقیق به بررسی نقش معیار های ریسک و نظام راهبری بر کارایی شرکت می پردازد .. در این راستا، برای اندازه گیری کارایی شرکت از روش تحلیل پوشش داده ها استفاده شده است. متغیرهای مستقل اولیه در این پژوهش شامل متغیرهای نظارتی نظام راهبری می باشد. یافته های تجربی مربوط به بررسی 154 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه ی زمانی 1390 تا 1397، نشان می دهد که متغیرهای نسبت مالکان نهادی، نسبت مدیران غیرموظف، ارتباط سیاسی شرکت و نسبت مالکیت مدیریتی و تمرکز مالکیت نسبت به سایر متغیرها قدرت بالاتری در تبیین کارایی شرکت با استفاده از روش فرهنگی دارند و همجنین از بین معیار های ریسک معیار ریسک مالی،ریسک نوسان قیمت سهام وریسک بحران مالی بر کارایی تاثیر دارد به علاوه، از نتایج دیگر پژوهش می توان به این موضوع اشاره کرد که در پیش بینی و ارائه الگو کارایی آتی شرکت می توان از روش لاسو با خطای ناچیز استفاده کرد.

هدف از این تحقیق رتبه بندی اعتباری شرکت ها می باشد. به این منظوردر گام اول با مطالعه ادبیات تحقیق وروشناسی موسسات رتبه بند اعتباری برتر 10 متغیر که بیشترین تاثیر را در تعیین کیفیت اعتباری شرکت ها داشتند ودر محیط ایران موضوعیت دارند مبنای رتبه بندی اعتباری قرارگرفتند. این متغیرها در دو بخش کمی وکیفی است، که همه آنها بر اساس اطلاعات حسابداری کمی شده است براساس این متغیر ها اطلاعات146شر کت و730 سال-شرکت پذیرفته شده در بورس برای دوره 1395 تا 1399 استخراج شده برای رتبه بندی اعتباری شرکتها از مدل سوپر تحلیل پوششی داده های پیشنهادی هادی وینچه(2012) استفاده شد، پس ازآن، شرکتها با استفاده از روش خوشه بندی K-میانگین در 9 دسته قرار گرفتند(استاندارد اند پورز2021) برای اعتبار سنحی مدل، دقت مدل با استفاده از ریسک نکول بر اساس نسبت اهرمی کل تسهیلات اعتباری به ارزش بازار حقوق مالکان تعیین شدنتیجه پژوهش شامل تعیین رتبه اعتباری شرکتهای مورد بررسی با توجه به شاخصهای انتخاب شدة بود که به هریک از آنها رتبه هایی ازAAAتا Dاختصاص یافت. این رتبه ها نشان دهنده توانایی مالی نسبی شرکت ها در پرداخت به موقع بدهی هایشان است که هرچه رتبه شرکت ها به Dنزدیکتر باشد، توانایی مالی کاهش می یابد وهرچه به AAAنزدیکتر باشد، افزایش می یابد. نتایج نشان دهنده انتخاب شاخصهای اثر گذار دررتبه اعتباری وتعیین در ست رتبه اعتباری می باشد.

هدف این مقاله سنجش دیدگاه بنگاه های ایرانی نسبت به مفهوم مسوولیت اجتماعی می باشد. پس از بررسی ادبیات، چارچوب کارول انتخاب و بر اساس آن پرسش نامه ای تهیه شد و برای همه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان جامعه آماری ارسال شد. تحلیل داده ها مبین این موضوع است که تعریفی که شرکت های ایرانی از مسوولیت اجتماعی دارند بیشتر به بعد حقوقی هرم کارول نزدیک است و اولویت بندی آن ها نیز با هرم کارول مطابقت دارد. همچنین شرکت ها در وهله اول به بعد اقتصادی و سپس اخلاقی و حقوقی و در انتها به بعد نوع دوستانه اهمیت می دهند. در این پژوهش، تفاوت های بین بنگاه های تولید خدمات و کالا و بنگاه های بزرگ و کوچک در رابطه با یافته ها مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل های آماری حکایت از این دارد که شرکت های تولیدی بیش از شرکت های خدماتی برای فعالیت های حقوقی و فعالیت های اخلاقی اهمیت قایل هستند.

در دنیای کنونی بسیاری از تصمیمات افراد بر پایه پیش بینی هایی است که بر مبنای اطلاعات موجود از وضعیت آتی انجام می شود. هرچه این پیش بینی ها دقیق تر و بهتر صورت گرفته باشند، منجر به اتخاذ تصمیمات صحیح تر خواهند شد. از آنجا که یکی از معیارهای اساسی در ارزیابی اوراق بهادار یک شرکت، مجموع جریان های نقدی آتی آن می باشد، در این مقاله تاثیر مدل جریان های نقدی عملیاتی گذشته و مدل جریانات نقدی عملیاتی گذشته و مولفه های سود بر جریان وجه نقد آتی مورد بررسی قرار گرفته است. این مقاله با استفاده از داده های تلفیقی 112 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1391 تا 1395 رابطه رگرسیونی جریان وجه نقد آتی را برآورد می نماید. نتایج نشان می دهد که هر دو مدل توانایی تخمین جریان نقدی آتی را دار می باشد و مدل جریانات نقدی عملیاتی با مولفه های سود توان تبیین بالاتری دارد.

وجود رقم تعدیلات سنواتی در صورتهای مالی می تواند اتکای صورتهای مالی را تحت تاثیر قرار دهد و برخی از متغیرها را نیز تحت تاثیر قرار دهد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تعدیلات سنواتی بر رشد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. این تحقیق بر روی 143 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 1381 تا 1391 صورت پذیرفته و فرضیه اصلی و فرضیات فرعی آن تحت آزمون قرار گرفتند. برای اندازه گیری رشد شرکت از معیارهای رشد فروش، دارایی ها و سودآوری استفاده شده است. روش تحقیق کاربردی و از نوع مطالعات همبستگی است. نتایج آزمون فرضیه های تحقیق نشان می دهد، تعدیلات سنواتی رابطه معنی داری با رشد شرکت ندارد و فرضیه تحقیق رد می شود. سایر یافته ها نشان می دهد نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام رابطه مثبت و معنی داری با هر سه متغیر رشد دارد.

اسناد عملکرد پرتفوی، یکی از موضوعات حوزه ارزیابی عملکرد شرکت های سرمایه گذاری است که به بررسی عوامل موثر برعملکرد محقق شد می پردارد. این تحقیق در پی پاسخ به این پرسش است که که اهمیت و تاثیرگذاری هر یک از اجزای بازده پرتفوی (بازده ناشی از تخصیص دارایی ها، بازده ناشی از زمان سنجی و بازده ناشی از انتخاب اوراق بهادار)، بر بازده پرتفوی و بازده سهام شرکت های سرمایه گذاری چگونه است و قدرت توضیح دهندگی کدام یک از اجزای بازده پرتفوی بیشتر است. این موضوع در قالب سه فرضیه مجزا و با استفاده از داده های مقطعی، سری زمانی و داده های ترکیبی مورد بررسی قرار گرفته است.در این تحقیق از اطلاعات پرتفوی 32 شرکت سرمایه گذاری فعال در بورس اوراق بهادار تهران برای 82 ماه بین سال های 1383 تا 1389 استفاده شده است. همچنین از متغیرهای کنترلی وضعیت بازار، تنوع پرتفوی، تمرکز مالکیت و اندازه پرتفوی بورسی برای بهبود نتایج استفاده شده است.نتایج تحقیق برخلاف آنچه در تحقیقات انجام شده در سایر کشورها بدست آمده، نشان می دهد که تخصیص دارایی ها دارای اثر غالب بر بازده نیست و تاثیر انتخاب اوراق بهادار و زمان سنجی نیز قابل توجه بوده و در اکثر مدل ها بزرگتر از اثر تخصیص داراییها بوده است. بنابراین در شرکت های سرمایه گذاری قدرت توضیح دهندگی مدیریت فعال بیشتر از تخصیص دارایی هاست.

تحلیل پوششی داده ها (DEA) ابزار قدرتمند مدیریتی در ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده است. این تکنیک برای سنجش کارایی نسبی مجموعه ای از واحد های متجانس با ورودی ها وخروجی های مشابه به کار می رود. اندازه گیری کارایی شرکت های تولیدی و استفاده از یک روش نسبتا جامع، کارآمد و موثر می تواند بیان کننده هدایت موفق یا ناموفق این شرکت ها در جهت تخصیص کارآمد منابع باشد. در این تحقیق برای ارزیابی توانایی های مدیریت با استفاده از داده های مالی از روش ریاضی تحلیل پوششی داده ها استفاده شده است. هدف از پژوهش حاضر معرفی و کاربرد تکنیک تحلیل پوششی داده ها (DEA) و مدل بی سی سی با ماهیت خروجی برای محاسبه امتیاز کارایی شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بر اساس شاخص های گزارشگری مالی است، سپس اعداد محاسبه شده طبق این تکنیک با قرار دادن در یک معادله رگرسیون به عنوان معیار محاسبه امتیاز توانایی مدیریت به کار گرفته می شود. در این راستا صورت های مالی 100 شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس برای دوره زمانی 1389-1383 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق مبین ظرفیت بالای بکارگیری این تکنیک در محاسبه امتیاز توانایی مدیریت در مقایسه با متغیرهایی مانند بازده سهام و اندازه شرکت است که در گذشته به عنوان معیار محاسبه توانایی مدیریت به کار گرفته می شد.